Middag asfalt lopen - Nosdrovje als toost

Muros de Nalon - Maandag 6 juni - Om 6.30 opgestaan en spullen in stilte naar de woonkamer gebracht. Voor zover mogelijk natuurlijk. Al dat geritsel met losse plastic zakken maakt toch een hoop herrie. Daar mijn rugzak zoveel mogelijk ingepakt en gewacht tot de beheerster van de herberg kwam. Die was er om 7.00 en maakte snel een ontbijt voor mij klaar. Om 7.30 was ik op weg naar Santa Marina. Het regende licht dus de regenjas ging aan. Het eerste dorp was El Pito waar ik doorkwam. Daarna had ik hetzelfde profiel als gisteren. Op en neer tussen ca 30 m en 200 m. Dat gebeurde zo een keer of 4. Die middag, na Soto de Luna, besloot ik dan ook om de route dan maar te vervolgen over de rijksweg. Die ging minder op en neer maar maakte wat meer kilometers. Ik had namelijk last van mijn achillespees van mijn linkervoet. Al dat gewiebel en steile hellingen, waren een beetje teveel voor mijn achillespees. Wat meer vlak lopen was de oplossing. Dan maar even geen echte peregrino. Om 16.15 was ik bij pension Prada in Santa Marina. Daar een eenpersoons kamer geboekt. Het bleek gewoon een tweepersoonskamer met gescheiden bedden te zijn, maar dat vind ik geen probleem. Er was geen wasservice maar wel een goede douche. Na douche en schone kleren eerst maar eens een dutje gedaan. Om 18.30 u mij naar de bar begeven die bij het pension hoorde. Om 19.00 zou daar het eten geserveerd worden. Het eerste halfuur lekker buiten in de zon gezeten met een wijntje en mijn aantekeningen wat bijgewerkt. Ook Yvonne en Marijke kwamen aanlopen. Die hadden na de wandeling van vandaag ook nog even een wandeling naar de rotsen met uitzicht over het strand gedaan dat hier in de buurt zit. Eenmaal aan tafel waren ook Kim en Ollie aanwezig, daarnaast een Russisch echtpaar uit Moskou, een Frans echtpaar en nog een fransman. Er was voldoende wijn op tafel en er werden eerst grote schalen met knoflooksoep geserveerd en daarna grote stukken kip met patat. Er werd veel lol gemaakt onder het eten en veel getoost met de russen. Daar werd door Ollie zelfs de wodka speciaal uit de kast gehaald. Niet voor mij. Ik hield het op de wijn. Om 20.30 was al het eten op en waren de wijnflessen leeg. Iedereen ging van tafel en zijn eigen weg. Ik heb nog wat gerommeld op mijn kamer maar ben maar vrij snel in bed gaan liggen. Ik was moe en de wijn deed zijn werk.