Een hele bijzondere brug en de weg kwijt

Vandaag ben ik aangekomen in Pobena aan de kust. Het ligt in de buurt van Muskiz. Het is een plaatsje van niks. Ze hebben hier geen eens winkels om ontbijtspullen voor morgenvroeg te kopen!! Maar goed geen gezeur. Eerst maar eens vertellen hoe ik hier terecht kwam.
Gisteravond aangekomen in Bilbao na een vlucht van Amsterdam naar München en vandaar door naar Bilbao. Ik was om een uur of 7 in mijn hotel in Bilbao (Barcelo hotel Nervion). Het ligt niet ver van het Guggenheim museum vandaan en ook dicht bij het oude centrum. Na het inchecken heb ik de spullen naar mijn kamer gebracht en ben ik naar de oude stad gelopen. Ik heb daar wat drinken en eten gekocht voor onderweg vandaag.
Daarna ben ik de stad verder ingelopen en heb even wat plaatsen bezocht waar ik vorig jaar met Menno was geweest. Even een anker zetten naar de reis van vorig jaar. Op het terras gezeten bij het Baskisch museum en bij het Turks restaurant gegeten waar we vorig jaar ook waren geweest. Daarna weer terug naar mijn kamer en vroeg gaan slapen. Vanmorgen stond de wekker om half zeven maar voor die tijd was ik al wakker. Om even over zevenen uitgebreid gaan ontbijten en ook nog wat brood gesmeerd voor onderweg. Uitgecheckt en gaan lopen. Het miezerde. Langs de rivier de Nervion ging de tocht. Ik zag alleen nergens de bekende gele pijlen. Maar goed ik wist dat dit de route uit de stad was maar voelde me toch wat ongemakkelijk. Alsof de heilige Jacobus dat in de gaten had. Er kwam een oudere man op me toelopen die vroeg of ik de Camino aan het lopen was. Toen ik dat bevestigde begon hij in gebrekkig Engels uit te leggen dat hij vroeger zelf ook naar Santiago was gelopen via de Camino Norte en wat de beste route was. Niet aan deze kant van het kanaal maar aan de overkant en dan verderop iets naar rechts afbuigen en een stukje afsnijden. Uiteindelijk zou ik dan weer bij de rivier uitkomen. Die moest ik vele kilometers volgen tot aan de overkant de plaats Portugalete zou verschijnen. Na deze meneer bedankt te hebben heb ik dit allemaal gedaan. Het was wel een paar uur lopen voordat ik in Portugalete aankwam Daar zag ik een heel speciale brugverbinding over de rivier. Onder een hele hoge brug hing een bak waar auto's op konden rijden en die heen en weer werd geschoven. Een soort hangende pont. Ik heb er wat foto's van gemaakt en die heb ik bijgevoegd. Aan de overkant was in een soort kelder langs de weg een cafe waar ik mijn eerste koffie dronk. Daarna op zoek naar de gele pijlen. Het begon met een steile klim naar de bovenweg. Ik kon daar geen enkel teken vinden van de Camino. Mensen die ik vroeg stuurden mij rechtsaf om de rivier verder te volgen. Ook de Tourist Information stuurde me verder. Ik had er geen goed gevoel over en miste de pijlen of een andere bevestigingen van de route. De man die ik in Bilbao had gesproken had namelijk gezegd dat vlak na de brug in Portugalete de bewegwijzering goed zou zijn. Na enkele kilometers zo gelopen te hebben werd ik aangesproken door een inwoner van Portugalete die me achterop liep en vertelde dat ik verkeerd liep. Hij heeft mij weer helemaal teruggeleid en de goede route gewezen. Ik had toch bij aankomst op de boven weg linksaf gemoeten. Hij vertelde dat hij vorig jaar ook de Camino Norte had gelopen en dat hij het heel bijzonder had gevonden. Ik heb deze man natuurlijk heel hartelijk bedankt en was verheugd om als snel weer de bekende pijlen te zien. Ondertussen was ik al wel vermoeid en moest nog minstens 14 km lopen. Maar goed het was net 12 uur geweest dus ik had de tijd. Het was een mooie route met op het laatst over vele kilometers een heel mooi wandel/fietspad met zelfs bankjes langs de kant. Ik moest om het uur even pauzeren. Zo'n eerste wandeldag was toch wel heftig. In Pobena deed ik navraag naar de herberg in een strandtent. De herberg bleek nog gesloten te zijn en ging pas ongeveer half mei open. Ook een hostal was er niet. Op mijn navraag naar mogelijkheden om te slapen werd ik gewezen op de mogelijkheid om een appartement te huren in een flat langs de kust. Daarvoor moest ik me melden bij een bar op de begane grond van het appartementencomplex. Ze hadden voor € 50,- een appartement met douche en keuken. Helaas geen uitzicht op zee. Ik zit aan de achterkant maar toch. Een kamertje met een slaapkamer en een douche en een TV en een Bar op de begane grond. ...Zo iedereen weer op de hoogte.
Ik ga nog even een drankje halen in de bar zo.. denk ik. Hasta Luego.