Pamplona es muy bien
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Marten
17 Mei 2008 | Spanje, Pamplona
Inmiddels ben ik in Pamplona aangekomen. Eerst even een korte terugblik op de afgelopen dagen aan de hand van mijn aantekeningen in mijn dagboekje.
Tussendoor geen fut gehad om jullie te informeren.
Donderdag 15 mei liep om half zes de wekker af. Zoveel mogelijk eten naar binnen gestouwd wat ik de dag ervoor had gekocht. Melk, brood, geitenkaas, appel, banaan.Na een lekkere douche alles ingepakt en om 7.00 u precies liep ik door de rue de Citadel in St Jean Pied de Port (op ca 160 m) op weg naar La Porte de Espagna. Dit is de oude poort van de stad waardoor in alle jaren duizenden pelgrims reeds vertrokken zijn op weg naar Spanje. Wel een apart gevoel even. Al snel buiten de stad begon de klim. Het hellingspercentage was stevig en het tempo ging al snel omlaag naar voetje voor voetje. Toch liep ik sneller dan een Koreaans vrouw. Heb me laten vertellen dat in 2006 er 10 koreanen de tocht naar Santiago liepen. In 2007 waren het er al 300. Dit jaar waarschijnlijk nog veel meer. Alleen die dag zou ik er al velen tegenkomen. Onderweg naar Honto - eerste stop - ontmoette ik Tara van rond de dertig uit Ierland. We hadden allebei ongeveer hetzelfde tempo en hebben elkaar een beetje omhoog gepraat. In Honto wat koffie gedronken. Ook een Australier uit Sydney schoof aan. Hierna ongeveerom het uur even een korte stop gehouden om even wat water te drinken en even de spanning uit de benen te halen. Om 12.00 wat uitgebreider gelunched. Tara had wat brood en kaas en ik wat energierepen. De overgebleven bananen van mij waren inmiddels tot moes vergaan, helaas. We moesten voor de harde wind beschutting zoeken achter windschermen van een meter hoog die her en der op de kale bergen stonden. Anders was het erg koud om te zitten. Overigens een prachtige omgeving met mooie vergezichten. De zon scheen regelmatig. Inmiddels waren we al ca 900 meter geklommen over een afstand van 15 kilometer. Na de uitgebreide lunch weer verder. Ondanks dat de stijging wat afvlakte waren er soms toch nog stukken die vrij steil waren. Dat haalde wel de snelheid eruit. Je moet er dan echt even van bijkomen. Ca 14.00 hadden we uiteindelijk het hoogte punt bereikt- Col Lepoeder op 1442 m - Ik was erg blij dat ik het had gered - was nog wel wat ongerust geweest over deze etappe. Van hieraf ging het snel naar beneden. Weliswaar over de weg en dus 2 km extra vanwege de nattigheid van de laatste dagen maar niet meer zo zwaar als omhoog.
In Roncesvalles aangekomen om 16.00 u snel naar het hotel gegaan. Na een SMS naar thuis een douche en een kort slaapje naar de speciale mis gegaan die voor alle pelgrims werd gehouden om 20.00u. Een twintigtal nationaliteiten werden genoemd van de aanwezigen die dag. De kerk zat helemaal vol - paar honderd pelgrims die dag.
Hierna snel aangeschoven bij het diner om 20.45 (vissoep en forel) en gelijk na het diner gaan slapen.
-Roncesvalles is eigenlijk een groot opvangscentrum voor pelgrims gesticht in ca 1130. Een groot klooster met jeugdherberg,twee hotels en een refugio die door nederlanders wordt egrund. - even langsgelopen om even wat Nederlands te kunnen praten -
De volgende dag om 7.00 opgestaan en zonder ontbijt vertrokken na 8.00u. Het wachten op het ontbijt duurde me te lang. In de stromende regen - het kan daar met bakken uit de hemel vallen - gelopen en in Burguete een bar gezocht om te ontbijten. Ook Tara was inmiddels weer aangesloten. Nog steeds in de regen door gelopen naar Viskarret met korte pauzes tussendoor.Daar aangekomen was het inmiddels 12.00 en een lunch genomen. De French omelet was niet zo bijzonder. De helft laten staan en na een kop koffie weer verder. Gelukkig was het droog geworden en konden de kleren weer een beetje drogen. Mijn lichtgewicht regenjas en daarboven nog poncho waren niet zo waterdicht als ik gehoopt had.
De paden waarop we liepen waren verschrikkelijk zompig. Je moets echt oppassen om niet uit te glijden in de blubber. Vermoeiend lopen zo. Voor het eerst mijn teleskopische wandelstok in gebruik genomen. Geeft wat meer stabiliteit. In Zubiri (21 km) afscheid genomen van Tara. Ze was helemaal op. Mijn hotel - reservering al in april gedaan - was nog 6 km verder. Ook andere vrouw (Elizabeth) uit Hamburg was inmiddels afgehaakt. Mijn hotel was super. Mooie kamer en heerlijk gegeten samen met een man uit Brazilie (uit San Salvador) die alleen portugees praatte en een vrouw (Sabine) uit Karlsruhe die gelukkig vloeiend Portugees, Spaans, Engels - en ws ook Duits denk ik zo - praatte. Ze was druk met de hele tijd vertalen en vertellen.
Om kwart voor tien ging bij mij het lichtje uit.
Vandaag een rustige dag. Om 7.00 u opgestaan en vanaf 8.00 ontbeten.
Om 9.30 vetrokken uit het hotel en in een rustig tempo de 15 kilometer gelopen naar Pamplona. Ingecheckt bij Hotel Eslava in het oude cetrum van de stad. Inmiddels was het al 14.00u. Ook vandaag weer veel modderpaden. In het hotel even een SMS naar het thuisfront gestuurd en gerust.
Een SMS van Tara - ze had het toch gered vandaag tot Pamplona - afgesproken nog even wat te drinken op een terras en daarna naar het internet cafe gegaan waar ik nu ben. Van anderen begrepen dat er vanavond om 19.00 een speciale pelgrimsmaaltijd hier in de buurt is waar je voor 9 euro lekker kan eten. Lijkt me een goed plan. Kijken of ik al die anderen die ik nu nog niet genoemd heb ook weer tegenkom. Dit is echt de Camino in optima forma.
Morgen een rustdag in Pamplona en eens even goed rondkijken in deze prachtige stad.
Hasta Luego - blijf reageren
Tussendoor geen fut gehad om jullie te informeren.
Donderdag 15 mei liep om half zes de wekker af. Zoveel mogelijk eten naar binnen gestouwd wat ik de dag ervoor had gekocht. Melk, brood, geitenkaas, appel, banaan.Na een lekkere douche alles ingepakt en om 7.00 u precies liep ik door de rue de Citadel in St Jean Pied de Port (op ca 160 m) op weg naar La Porte de Espagna. Dit is de oude poort van de stad waardoor in alle jaren duizenden pelgrims reeds vertrokken zijn op weg naar Spanje. Wel een apart gevoel even. Al snel buiten de stad begon de klim. Het hellingspercentage was stevig en het tempo ging al snel omlaag naar voetje voor voetje. Toch liep ik sneller dan een Koreaans vrouw. Heb me laten vertellen dat in 2006 er 10 koreanen de tocht naar Santiago liepen. In 2007 waren het er al 300. Dit jaar waarschijnlijk nog veel meer. Alleen die dag zou ik er al velen tegenkomen. Onderweg naar Honto - eerste stop - ontmoette ik Tara van rond de dertig uit Ierland. We hadden allebei ongeveer hetzelfde tempo en hebben elkaar een beetje omhoog gepraat. In Honto wat koffie gedronken. Ook een Australier uit Sydney schoof aan. Hierna ongeveerom het uur even een korte stop gehouden om even wat water te drinken en even de spanning uit de benen te halen. Om 12.00 wat uitgebreider gelunched. Tara had wat brood en kaas en ik wat energierepen. De overgebleven bananen van mij waren inmiddels tot moes vergaan, helaas. We moesten voor de harde wind beschutting zoeken achter windschermen van een meter hoog die her en der op de kale bergen stonden. Anders was het erg koud om te zitten. Overigens een prachtige omgeving met mooie vergezichten. De zon scheen regelmatig. Inmiddels waren we al ca 900 meter geklommen over een afstand van 15 kilometer. Na de uitgebreide lunch weer verder. Ondanks dat de stijging wat afvlakte waren er soms toch nog stukken die vrij steil waren. Dat haalde wel de snelheid eruit. Je moet er dan echt even van bijkomen. Ca 14.00 hadden we uiteindelijk het hoogte punt bereikt- Col Lepoeder op 1442 m - Ik was erg blij dat ik het had gered - was nog wel wat ongerust geweest over deze etappe. Van hieraf ging het snel naar beneden. Weliswaar over de weg en dus 2 km extra vanwege de nattigheid van de laatste dagen maar niet meer zo zwaar als omhoog.
In Roncesvalles aangekomen om 16.00 u snel naar het hotel gegaan. Na een SMS naar thuis een douche en een kort slaapje naar de speciale mis gegaan die voor alle pelgrims werd gehouden om 20.00u. Een twintigtal nationaliteiten werden genoemd van de aanwezigen die dag. De kerk zat helemaal vol - paar honderd pelgrims die dag.
Hierna snel aangeschoven bij het diner om 20.45 (vissoep en forel) en gelijk na het diner gaan slapen.
-Roncesvalles is eigenlijk een groot opvangscentrum voor pelgrims gesticht in ca 1130. Een groot klooster met jeugdherberg,twee hotels en een refugio die door nederlanders wordt egrund. - even langsgelopen om even wat Nederlands te kunnen praten -
De volgende dag om 7.00 opgestaan en zonder ontbijt vertrokken na 8.00u. Het wachten op het ontbijt duurde me te lang. In de stromende regen - het kan daar met bakken uit de hemel vallen - gelopen en in Burguete een bar gezocht om te ontbijten. Ook Tara was inmiddels weer aangesloten. Nog steeds in de regen door gelopen naar Viskarret met korte pauzes tussendoor.Daar aangekomen was het inmiddels 12.00 en een lunch genomen. De French omelet was niet zo bijzonder. De helft laten staan en na een kop koffie weer verder. Gelukkig was het droog geworden en konden de kleren weer een beetje drogen. Mijn lichtgewicht regenjas en daarboven nog poncho waren niet zo waterdicht als ik gehoopt had.
De paden waarop we liepen waren verschrikkelijk zompig. Je moets echt oppassen om niet uit te glijden in de blubber. Vermoeiend lopen zo. Voor het eerst mijn teleskopische wandelstok in gebruik genomen. Geeft wat meer stabiliteit. In Zubiri (21 km) afscheid genomen van Tara. Ze was helemaal op. Mijn hotel - reservering al in april gedaan - was nog 6 km verder. Ook andere vrouw (Elizabeth) uit Hamburg was inmiddels afgehaakt. Mijn hotel was super. Mooie kamer en heerlijk gegeten samen met een man uit Brazilie (uit San Salvador) die alleen portugees praatte en een vrouw (Sabine) uit Karlsruhe die gelukkig vloeiend Portugees, Spaans, Engels - en ws ook Duits denk ik zo - praatte. Ze was druk met de hele tijd vertalen en vertellen.
Om kwart voor tien ging bij mij het lichtje uit.
Vandaag een rustige dag. Om 7.00 u opgestaan en vanaf 8.00 ontbeten.
Om 9.30 vetrokken uit het hotel en in een rustig tempo de 15 kilometer gelopen naar Pamplona. Ingecheckt bij Hotel Eslava in het oude cetrum van de stad. Inmiddels was het al 14.00u. Ook vandaag weer veel modderpaden. In het hotel even een SMS naar het thuisfront gestuurd en gerust.
Een SMS van Tara - ze had het toch gered vandaag tot Pamplona - afgesproken nog even wat te drinken op een terras en daarna naar het internet cafe gegaan waar ik nu ben. Van anderen begrepen dat er vanavond om 19.00 een speciale pelgrimsmaaltijd hier in de buurt is waar je voor 9 euro lekker kan eten. Lijkt me een goed plan. Kijken of ik al die anderen die ik nu nog niet genoemd heb ook weer tegenkom. Dit is echt de Camino in optima forma.
Morgen een rustdag in Pamplona en eens even goed rondkijken in deze prachtige stad.
Hasta Luego - blijf reageren
-
17 Mei 2008 - 17:02
Giena:
Nu al een rustdag? Dat had ik nog niet begrepen. Veel plezier en hoe gaat het met het baardje?
Dikke kus van ons -
19 Mei 2008 - 09:38
Anja Van Der Putten:
Hallo Martin,
Leuk dat je zoveel contacten hebt onderweg, het weer lijkt een beetje tegen te zitten.
Zet 'm op,
Anja -
19 Mei 2008 - 09:38
Anja Van Der Putten:
Hallo Martin,
Leuk dat je zoveel contacten hebt onderweg, het weer lijkt een beetje tegen te zitten.
Zet 'm op,
Anja -
19 Mei 2008 - 10:46
Karen Sonneveld:
Hoi Marten,
Leuk je verhalen te lezen, ik krijg er zelf ook zin in!
Merk je dat je conditie erop vooruit aan het gaan is of valt het lopen juist steeds zwaarder?
Geniet ervan en blijf schrijven want dan kunnen we ook een beetje meegenieten...
Groetjes, Karen -
19 Mei 2008 - 19:46
Marga Sibbing :
Dag Marten, wat leuk dat ik dit bericht ontvang, je hebt het dus toch voor elkaar gekregen, je bent begonnen aan je tocht!! al een felicitatie waard!!
geoefend van te voren??
ik ben zelf net terug van twee weken Everest gebied, Nepal, ook geweldig, wel heel zwaar ivm hoogteziekte!!
Liefs en succes, Marga uit Sicilie... -
20 Mei 2008 - 11:01
Femke:
Hoi pappie!
Nou nou jij houdt je site goed bij! Zo fanatiek was ik er niet in, leuk he al die mensen ontmoeten uit allemaal verschillende landen!
Geniet jij nog maar lekker van je tijd daar, dikke kus! -
20 Mei 2008 - 16:23
Henriette:
Hi Lieverd,
Wat goed zeg, leuk om je zo een beetje te volgen! Geniet er van....
Dikke kus Henriette
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
