Morgen tweederde van afstand en op 25 juni thuis

Vandaag aangekomen in Astorga, een stad met een lange historie. Er zijn hier allerlei romeinse overblijfselen en zelfs de stadsmuur van deze mooie stad is nog deels romeins - die romeinenen waren zo gek nog niet- dit in tegenstelling tot wat de bekende striphelden Asterix en Obelix altijd beweren.
Volgens mijn oorspronkelijke planning had ik hier nog helemaal niet moeten zijn. Maar ja - laten we maar zeggen dat ik de kriebels kreeg - of het paard ruikt de stal. Mijn vrije dag op zaterdag 7 juni die ik in Leon zou besteden heb ik in ieder geval gebruikt om naar Villadangos del Paramo te lopen nadat ik eerst in de ochtend mijn kamer toch maar had opgezegd. Ik zag het eigenlijk niet zitten om een dag alleen maar rond te sjouwen in die weliswaar mooie stad. Bovendien had ik gehoord dat er twee dagtochten verder een middeleeuws festival zou zijn in Hospital de Orbiego. Dus alle reden om toch maar door te lopen.
Vanaochtend vroeg om 7.30 uit Hospital de Orbiego vertrokken en met een enkele koffiepauze in Santibanez de Valdeiglesias was ik lunchtijd hier in Astorga.
Vanaf hier nog 267 km naar Santiago.
Morgenvroeg bij de eerste koffiepauze dus weer een mijlpaal want dan heb ik meer dan 2/3 van 788 km gelopen.
Nu eerst even een terugblik op de afgelopen dagen.
Vrijdagmiddag na het verlaten van het internetcafe nog even op mijn hotelkamer geweest om nog spullen te pakken en daarna weer stad in. De kamer ligt heerlijk centraal tov uitgaansgebied op Plaza san Isodore.
Terug naar het plein bij de kathedraal bleken Mary en Nick op het terras te zitten. Natuurlijk waren we blij elkaar weer te zien. Gelijk gezellig. Even later kwam er nog een stel uit Alabama bij zitten. Had ondertussen met Jamie afgesproken om ca 7.00 bij Hostal Guzman te zijn om vandaar te gaan eten. We zien wel wie er dan mee gaat. Dus tegen die tijd moest ik helaas het gezelschap van Nick en Mary verlaten maar zou proberen om ook Jamie en Jenny hier naar toe te krijgen. Dat lukte en tot 8.u op het terras gezeten. Toen in clubjes naar restaurant gezocht. Ik met Jamie en Jenny en Simon uit Australie en nog een paar waar ik de naam inmiddels niet meer van weet. Het duurde bij mij erg lang. Om 9.00 zaten we nog steeds te wachten op ons eten in het restaurant. Om kwart voor 10 toch nog even over het plein van de kathedraal gelopen maar er waren geen bekenden meer te zien. Naar kamer gegaan en nog even wat gezapt maar al snel gaan slapen.
Zaterdagmorgen eerst nog even naar kathedraal geweest en onderweg daar naar toe besloten om niet in Leon te blijven maar toch verder te lopen. Bij de kathedraal kwam ik Nick en Mary weer tegen. Ze liepen zonder bepakking en zouden vandaag op deze wijze een etappe doen omdaar volgend jaar verder te gaan. Vandaag was hun laatste dag hier. Ze hadden mijn emailadres al en nodigden me uit om langs te komen in Engeland. Om 9.15 was ik weer op weg. Zo snel mogelijk de drukke stad uit. De buitenwijken zijn niet prettig om te lopen vergelijken met de voetgangerszone in de binnenstad. Om half elf was ik La Virgen del Camino waar ik koffie gedronken heb en wat drinken gekocht voor onderweg. Sabine en Thomas liepen voorbij en kwamen even het cafe in lopen om me gedag te zeggen.
Hierna met korte onderbreking doorgelopen tot Villadangos del Paramo waar ik in een refugio een bed heb gevonden - stapelbed van 3 lagen hoog - gelukkig wordt de bovenste niet gebruikt. In dit dorp is geen moer te doen vanavond. Dus dat wordt weer vroeg naar bed. Morgen verder naar Hospital de Orbigo naar middeleeuws festival . Hopelijk ben ik er morgen op tijd.
Zondag om 6.30 opgestaan en om 7.30 op weg na een beperkt ontbijt.Het regende zachtjes toen ik de refugio uitliep maar het begon al snel harder te regenen. Dus de poncho over het regenjack. Het was geen lange tocht die ochtend maar niettemin niet erg inspirerend want langs drukke verkeersweg. Enkele kilometers voor Hospital de Orbiego raakte ik aan de praat met Caroline uit Engeland. Hara verhaal raakte mij. Met 19 jaar was ze voor zover ik weet de jongste Caminodeelneemster. Haar vader was vorig jaar ziekgeworden en omdat ze zag dat haat moeder en haar broer die nog thuis woonden - terwijl zij het huis uit was om te studeren - aan het worstelen waren met de verpleging van haar vader besloot zij haar studie tijdelijk te staken. Vanaf november tot april heeft zij geholpen met de verzorging van haar vader die afgelopen april uiteindelijk aan nierkanker overleed op 52 jarige leeftjd. Om de rest van het jaar zinvol in te vullen besloot zij oa de camino te gaan doen en daarna een vriendin te bezoeken in Vietnam. Het was de eerste keer dat ze sowieso zonder ouders of anderen alleen naar het buitenland ging.
Ik heb haar de hemel ingeprezen. Tjonge wat een lef. Geweldig. Samen liepen we Hospital de Orbiego in en we hebben even koffie gedronken. gelukkig was hetb inmiddels even droog. - even trouwens - even later goot het weer van de regen. Na de koffie een refugio gezocht en gevonden. Ivm de weersomstandigheden gingen ze die dag wat eerder open - al om 11 u - normaal pas om 13.00 u of later. S`middags en s´avonds - het weer was inmiddels opgeklaard - rondgelopen op het festivalterrein aan de rivier. Over het festivalterrein loopt een schitterende middeleeuwse brug met 19 bogen. De geschiedenis van de brug is nauw verweven met het verhaal van een ridder - Suero de Quiñones die in 1435 een dame een gelofte aflegde om iedere donderdag met een keten rond te lopen - hoe verzin je zoiets ? - Om van deze wat onhandig gekozen gelofte af te komen organiseerde hij een 30 dagen durend toernooi bij de brug. Ieder ridder die passeerde werd door hem uitgedaagd. Daarbij werd aan alles gedacht zoals tribunes voor de toeschouwers en tenten voor de deelnemers.
Sinds het jaar 2000 wordt hier nu ieder jaar een zeer professioneel georganiseerd riddertoernooi gehouden waarbij alle bewoners in middeleeuwse kleding rondlopen.
Het land van Ooit is er niets bij.
Werkelijk prachtig om te zien . Ook gecombineerd met allerlei kraampjes in de stad waar je allerlei historische zaken kunt kopen en natuurlijk veel kunt eten en drinken.
¨Es war Toll¨ zoals mijn duitse vriend Helmut iedere keer zou zeggen als ik hem die dag weer tegen kwam.
Vanmorgen vroeg om 7.30 vertrokken voor de etappe naar Astorga van ca 20 km.
Morgen de bergen in - Montes de Leon - op weg naar de provincie Galicie. Je kunt de bergen vanuit deze stad zien liggen. Op sommige plekken nog met sneeuw.Dus benieuwd wat dat wordt de komende dagen.
Oh ja ik heb inmiddels mijn terugvlucht geboekt op 25 juni - vlieg met Iberia via Madrid. Volgens mijn wandelschema moet het te doen zijn om daarvoor in Santiago aan te komen. Het paard ruikt de stal.