Nachtelijke hoorspelgeluiden en dag rust in Burgos

Vanmiddag om een uur of 1 ben ik aangekomen in Burgos. Weer een mijlpaal. Hier vandaan is het nog ca 500 km lopen naar Santiago. Ik heb hier een hotel in het oude centrum gevonden en gelijk voor twee dagen geboekt. Zodoende kunnen mijn voeten even wat rust hebben en kan ik ook nog wat cultuur opsnuiven en wellicht ook weer eens wat anders eten dan - menu Pelegrino.
Wat ik tot nu van Burgos gezien heb - en dan alleen over de oude stad - is het erg mooi. Ben vanmiddag al uitgebreid in de kathedraal van Burgos wezen kijken. Schitterend - zo groot en mooi.
Om er te komen liepen we een uur of twee door buitenwijken en industrieterreinen. Niet de mooiste route. Maar ja uit principe zou ik geen bus nemen om dit stuk te overbruggen- anderen wel -
Maar goed even een terugblik op de afgelopen dagen en dat wat hongerige weekend.
Het slapen in de refugio in Azafro is niet zo goed bevallen. De helft van de nacht wakker gehouden door een Spanjaard waarmee ik op de kamer lag en die nogal veel en zwaar snurkte. De volgende morgen was hij om kwart over vijf al zijn spullen aan het pakken. Van armoe ben ik ook maar vrij snel daarna opgestaan. En we waren niet de enigen bleek. Na een wat karig ontbijt van wat fruit en een homp brood was ik om 6.45 op weg naar Santa Domingo - op naar de flappentap. Flink doorgelopen omdat ik eigenlijk ook wel eens een keer een mis in de kerk daar wilde meemaken. Het was zo vroeg dat ook in de tussenliggende dorpjes de bars nog gesloten waren. Om 10.30 zat ik -mijn portemonnee was inmiddels weer gevuld - al op het plein voor de kerk te wachten en had ik 16 km gelopen. Het was schitterend weer eigenlijk. Beetje fris en af en toe zon. De kerk ging uiteindelijk pas om 11.30 open en de mis zou pas om 13.00 u beginnen. Daar wilde ik niet op wachten. Ben wel even in de gelegenheid geweest om naar binnen te gaan. Inderdaad zag ik achterin de kerk hoog bovenin een fel verlicht hok met een haan en een kip. De haan heeft niet gekraaid terwijl ik binnen was - ws vanwege al die anderen die erbij waren- niet ieder heeft misschien zo´n goede camino -
Na Santo Domingo doorgelopen naar Grañon en daar - 22 km gelopen -een privaat pension gezocht. Het werd een appartement en het was wat duurder maar prima geslapen en wat kleren kunnen wassen. In de avond meegegeten met alle andere pelgrims in de refugio. Ik was de eigenares tegengekomen bij de enige bar van het dorp en had gevraagd of ik mocht meeeten. Heel gezellig en lekker. Aan tafel gezeten met een wat oudere IT freelancer uit Eindhoven en een jonge vrouw uit Zaltbommel die voor Schouten Nelissen werkte. Dus we konden het niet laten om even over het werk te praten. En heerlijk om weer even Nederlands te praten. De volgende morgen weer vroeg vertrokken om 7.00 u en relatief veel alleen gelopen. Ik wilde een flinke tocht maken die dag. Na een stop in Belorado waar ik eerst koffie gedronken heb en een stukje verderop heb gelunched ben ik in een keer doorgelopen naar Villafranca Montes de Oca. Was inmiddels wel erg moe. Na 28 km vond ik het wel mooi. Ik had de mogelijkheid veiliggesteld om op woensdag vroeg in Burgos aan te komen. Dat was even het doel.In Villafranca werd het ditmaal een kamer boven een cafe. Toen ik na een kort slaapje beneden kwam zag ik tot mijn verbazing Sabine beneden zitten. Ze had onderdak in een ander pension om de hoek. Ze zat met twee fietsers uit Oostenrijk te praten die de Camino op hun MTB reden. Even bijgepraat met haar over de belevenissen van het weekend. Ze was te moe om nog te wachten op het avondeten om 20.30 u. Ben met de twee Oostenrijkers (Jurgen en Robbert )gaan eten en met een fles wijn - die hier eigenlijk standaard in het menu zit - ook als je alleen eet - nog een gezellige avond met hun gehad.
De volgende morgen om 7.15 vertrokken om de Montes de Oca te beklimmen. Was een stevige klim naar ongeveer 1100 meter. Vooral steil in het begin. Bijna boven aangekomen kwam er - hoe toevallig om 7.45 in de ochtend - een Oostenrijker voorbij lopen die wel even een foto van me wilde maken met de Sierra de la Demanda op de achtergrond waar je de sneeuw kon zien liggen.
Verder doorgelopen naar San Juan de Ortega. Dat deel van de route geen mens gezien. Het dorp is genoemd naar een priester die al in de twaalfde eeuw een route voor pelgrims heeft laten aanleggen - en hospitalen heeft gesticht - in dit van oorsprong onherbergzame en gevaarlijke gebied. Ik heb even dankjewel gezegd in de kapel waar hij lag.
Uiteindelijk die dag om ca 1 uur in de middag - dinsdag - geeindigd in Atapuerca. Daar een slaapplaats gezocht in een Refugio - iets anders was er niet - en na een bezoek aan een tentoonstelling over de prehistorische opgravingen daar - ze hebben daar zeg maar een spanjaard van 700000 jaar oud gevonden -met een man uit Berlijn - had ik die middag in de bar ontmoet - en een vrouw uit Stuttgart gaan eten in het plaatselijke restaurant.
Vanmorgen uit Atapuerca vertrokken om 7.00 u in de ochtend. Begon al vrij snel stevig te regenen. Al mijn inspanningen van de vorige middag om mijn broek eens te wassen waren weer voor niks want al snel zat de blubber weer tot boven de kuiten.
Tja en dat slapen in die refugio. Met al die geluiden moest ik vannacht denken aan de afdeling speciale effecten bij een hoorspel. Tjonge jonge. Fluiten, raspen, brommen. Het was weer een onrustige nacht. Om elf uur in de ochtend werd het droog. Ma een koffiestop in Orbanejo het laatste deel opgelopen met een vrouwelijke professor - in Arts and Theatre - uit Boston.
klein van stuk en nog zeer jong. Even mijn bezorgheid over de politieke situatie en de dollar geuit in de US waar ze het geheel mee eens was. Toen we even later bij de ATM aankwamen om weer even flappen te tappen ervaarde ze aan de lijve hoe duur de euro voor haar was.
Aangekomen in Burgos samen nog even naar Tourist info geweest en uiteindelijk bij hetzelfde hotel uitgekomen.
Na het inchecken en douchen de sda ingegaan en zoals gezegd oa de kathedraal bekeken.
Ok ik stop er weer mee. Zou gaan eten met - the man from Berlin- gepensioneerde duitse socioloog - dus zo naar het terras waar we afgesproken hebben. Veel toevallige ontmoetingen weer vandaag.
Het stuk wat ontbreekt over de vorige week zal ik morgen nog even tussenvoegen.

Op naar Santiago - maar morgen even niet. Bedankt voor jullie reacties en blijf reageren.