Waar is de herberg? - Lopen over het treinviaduct.

Santa Cruz de Bezana - Woensdag 25 mei om 6 uur opgestaan nadat de wekker was afgegaan. Een simpel ontbijtje met appel, banaan en wat yoghurt en mijn spullen weer inpakken. Bijna vergat ik de was van de lijn te halen en mee te nemen. Om 7.00 was ik weer op weg. Eerst terug naar de route waar ik gisteren de afslag naar de Albuerge had genomen. Daarna weer verder. Eenmaal op de hoofdweg kreeg ik er weer zin in. Doel was een flink eind te lopen vandaag, net als gisteren in mijn eentje. Het doel was Polenco of als het mogelijk was de volgende herberg bij Camplengo. Op dit traject zat ook het beruchte stuk dat je 5 km moest omlopen tussen Boo de Pielagos en Mogro maar dat je dat kon voorkomen door over een treinviaduct te gaan lopen of zoals sommigen deden even de trein te nemen ( 1 halte in 2 minuten). Zoals de pater in de herberg van Guemes zei tijdens de toespraak: Camino Norte is voor creatievelingen. De route is minder goed aangegeven dan de Camino Frances en vraagt wat meer creativiteit. Het is volgens de regels van de Camino verboden een stuk met de trein te reizen en het is ook verboden om over treinrails te lopen maar als je mogelijkheden ziet is het toch te doen. Ik raakte al lopend terecht in een groepje van 2 Spaanse jonge vrouwen en een wat oudere Fransman met een baard - Inmiddels was ik zelf waarschijnlijk de Hollander met de baard. Toen we in de buurt van het treinviaduct kwamen waren we het met z'n vieren snel eens. We zijn dus over de spoorbrug gelopen nadat we al lopende langs de spoorlijn een aardige indruk hadden van de frequentie van het boemeltje dat er over reed. Het was wel even spannend. Aangekomen op het staion van Mogro ben ik daar eerst koffie gaan drinken en tortilla gaan eten. Wat was dat weer lekker. De anderen liepen door. Daarna op weg naar Polenco. Ik heb daar even een stuk verkeerd gelopen maar werd hersteld door Josepha die ineens achter mij begon te roepen. Ik had haar nog niet gezien. Het was daar weer zo´n keuze moment tussen mooie en korte route. Ik had in gedachten de korte gekozen maar liep de verkeerde kant op. Dus omgedraaid. Ze was al weer verder en ik kon haar niet inhalen. Met haar 69 jaren was ze toch heel sterk. Na het raadplegen van Google maps - voor de eerste keer! - had ik een beetje een indruk van de route en kon ik de vaart er in zetten. Het ging heel voorspoedig en op een gegeven moment was het al 12.00 u en was ik al bij Polenco. Te vroeg om op te houden vond ik. Dus besloot ik na een stevige maaltijd ( Menu del Dia voor €10) door te lopen naar Camplengo. Dat was nog bijna 10 km. De eerste kilometers waren langs een industrieel complex van Solvay. Een van de grootste chemische complexen van Spanje. Daar liep ik langzaam in op Josepha. Na de eerste 3 km kwamen we in Barreda aan en was er weer een keuzemoment dat ik niet snapte. De gele pijlen gingen de ene kant op en de blauwe bordjes met de schelp van Santiago een andere kant. Josepha. De gele pijlen noemde ze de route en de blauwe de officiële aanduiding van de Camino. Toen werd me pas duidelijk wat het verschil was. We kozen voor de officiele weg. Dat begon met een steile klim waar ik Josepha moest laten gaan. Daarna volgde voor mij een vermoeiend laatste stuk. Het was erg warm en regelmatig moest ik mijn sokken uitdoen om mijn voeten even frisse lucht en rust te geven. Het werd nog vervelender toen bleek dat ik de afslag naar de herberg van Camplengo helemaal niet gezien had. later begreep ik dat ik de richtingaanwijzer naar een ander dorpje ( Quevada) had moeten volgen en van de weg af had moeten gaan. Wat nu? Eigenlijk was ik even ten einde raad. Ik heb besloten om ondanks de vermoeidheid maar door te lopen. Gelukkig was ik toen alsnog binnen een paar kilometer in Santillana la Mar. En dat was een super mooi plaatsje bijna helemaal in historische stijl van de middeleeuwen of iets later. Daar kwam ik uiteindelijk om 16.00 u aan. De herberg was net open en had 16 bedden en ik kon in de rij aanschuiven. Na mij waren er nog maar een paar plaatsen over dus ik had ook niet veel later moeten komen. Josepha stond in de rij voor mij. Na toewijzing van een bed lekker gedouched en mijn kleren gelucht- er was geen wasmachine. Ook Dan was inmiddels binnen gelopen. Leuk om hem weer te zien. De laatste keer was in Guemes en dat leek voor mij al een eeuwigheid geleden. Om 18.00u met Dan het stadje ingelopen om rond te kijken. We hebben even op een terrasje gezeten en elkaar even verteld wat we deden in het dagelijks leven. Hij was een tijd werkeloos geweest wat tot veel spanning had geleid in zijn gezin. Gelukkig had hij nu een goede baan in het hoger onderwijs. De wandeling was zijn beloning voor de afsluiting van deze moeilijke periode. We bewonderden de prachtige huizen in traditionele Cantabrië stijl. Om 19.00 u zijn we gaan eten met Josepha erbij. Die kwamen we tegen. Heerlijke paella als voorgerecht en daarna nog kabeljauw in tomatensaus. Met wat wijn erbij was het heel gezellig. Josepha die alleen Frans en Spaans sprak communiceerde via mij met Dan die alleen Engels sprak. Om 21.30 terug naar de herberg en gaan slapen.