Fin de Camino - terugblik

Santiago - Zondag 19 juni - Om 7.30 u opgestaan, gedouched en op mijn kamer alvast even wat gegeten ( appel en yoghurt). Daarna wat spullen bij elkaar gezocht die ik mee wilde nemen naar Finisterre die dag. Om 8.00 naar beneden om te ontbijten in het pension waar ik nu was. Goed verzorgd met toast en marmelade en koffie of thee en melk met cruesli. Ik zat wel een beetje op hete kolen want om 9.00 zou de bus vertrekken bij het busstation. Achteraf had ik dit ontbijt beter voor de dag erna kunnen doen. UIteindelijk ging het toch allemaal goed. Om 8.30 kon ik de deur uit om een taxi te zoeken. Die vond ik bij de Placa de Galicia in de buurt. De taxi reed me in 5 minuten naar het busstation waar ik net op tijd was om een kaartje te kopen voor de bus van 9.00 u. Het was behoorlijk druk bij de verschillende bussen. Voor velen is dit toch een goedkoper alternatief voor de trein. Je kan hier vandaan met de bus naar alle grote steden in Spanje. Soms moet je wel overstappen. De bus vertrok iets na 9.00u en reed het eerste half uur veel over de snelweg. Daarna ging de route langs de kust en af een toe weer de heuvels op. Het was een hele mooie busrit. 8 jaar geleden heb ik deze reis ook gemaakt maar toen was het zo mistig in deze buurt dat ik bijna niets kon zien. Nu was het stralend weer en had ik mooie vergezichten. Na 2,5 uur kwam de bus aan in Finisterre. Daar heb ik eerst koffie gedronken en een broodje gekocht om mee te nemen. Daarna langs de kust naar het eindpunt van de route gelopen. Dat is de punt van het schiereiland en het meest westelijke puntje van Spanje. In de tijd dat men dacht dat de aarde plat was was dit het einde van de wereld. Daar wat op de rotsen gezeten met een heel mooi uitzicht en mijn broodje gegeten. Dit punt markeerde ook het einde van mijn Camino.
Ik kon terugkijken op een heel mooi avontuur dat ik had beleefd waarbij ik veel leuke mensen heb ontmoet en heel veel moois gezien heb in dit schitterende land. Vanaf hier was ook de magie steeds meer aan het verdwijnen en realiseerde ik me dat het afscheid de dag ervoor al was begonnen met het afscheid nemen van Felix, Phoebe, Paul, Lanet en Thomas.
Wat ik jammer vond was dat ik van veel andere mensen zoals Michio, Mirjam, Gabier, Edward en Josepha geen afscheid meer heb kunnen nemen aan het eind van hun Camino. Deels omdat ze wellicht nog niet in Santiago gearriveerd waren, deels omdat ik ze hier gewoon niet meer gezien heb. Van Linda had ik in Oviedo al afscheid moeten nemen omdat ze met de Camino Frances verder ging. Zij zou pas de volgende week in Santiago arriveren als ik al weg was. En er waren er nog veel meer die ik nu niet genoemd heb en die ik graag even gedag had willen zeggen en willen feliciteren met het behalen van hun Camino.
Na dit gemijmer ben ik weer teruggelopen naar Finisterre en heb ik daar in een baaitje nog even op het strand gezeten en pootje gebaad. Daarna vlakbij de bushalte om 15.00 nog gelunched met Croquetas en Paella de Marisco met wat wijn en water. Toen weer terug met de bus van 16.45 naar Santiago. Bij terugkomst in Santiago eerst met de taxi naar de kathedraal en daar nog een keer de avondmis bezocht. Het was een stuk minder mooi dan de eerste. De zingende non was er niet en de kerk was minder vol. Nu zong de organist. Ik had zelfs nog een zitplaats. Na afloop van de mis kwam ik buiten nog het stel uit Moskou tegen. We hebben heel hartelijk afscheid genomen na elkaar gefeliciteerd te hebben. Buiten op de trappen van de ziji-ingang nog geluisterd naar klassieke muziek die gespeeld werd door een jeugdorkest uit Pontavedra. Daarna nog wat gegeten bij een restaurant dichtbij mijn kamer en om 22.00 gaan slapen. De volgende dag zou ik vroeg naar Madrid afreizen om daar nog een nachtje te slapen en wat rond te kijken. Dinsdag 21 juni zou ik in de avond weer naar huis vliegen.

En zo geschiedde.

Dinsdagavond om 22.10 landde mijn vliegtuig op Schiphol waar ik door Giena en Maike werd opgehaald en om 23.55 stapte ik weer mijn huis in Houten binnen.

Adios Caminos. Hasta Luego of te wel tot een volgende keer misschien.