Op naar Santander - en er ook weer snel uit

Op dinsdag 24 mei in Guemes werd ik 6.30 wakker en ben stilletjes de kamer uitgegaan met medeneming van mijn spullen. Buiten mijn spullen ingepakt. Vanaf 7.00 u kon ontbeten worden in de eetzaal. Ik was een van de vroege vogels in de eetzaal net zoals Josepha. Later schoven ook Michio en Linda aan. Iedereen aan tafel vertelde even wat zijn plannen waren voor de dag. De meesten gingen naar Santander. Ik ook natuurlijk maar ik wilde daar niet blijven en wilde op zoek naar een herberg na Santander. Het is namelijk een erg drukke stad en ik had meer behoefte aan groene natuur. Om 7.20 was ik klaar echter ik had Linda beloofd dat ik nog even een selfie met haar zou maken als afscheid. Ze ging naar Santander maar liep later en ook een andere route er naar toe. Om 7.30 was ik weer alleen op weg. Bestemming was Somo waar de veerboot naar Santander ging. De weg kronkelde door het landschap en over de heuvels. Het eerste plaatsje was Galizano waar ik van de weg werd afgestuurd. De route ging naar de kust. Hier mijn eerste koffie gedronken. Dan uit Pensylvanie liep voor me uit. Ik kwam uit bij een mooi kustpad na een uur werd het stijgen en dalen en de ruige stenen me teveel en ben ik afgeweken van de route en terug naar de hoofdweg. Via dorpjes als Langre en Roledo kwam ik uiteindelijk na 3 uur in Somo aan.
Daar was het nog een kwartier lopen naar de veerboot. Die kwam aanvaren toen ik de kade opliep en dus wist ik gelijk waar ik moest zijn.
Om 11.30 was ik in Santander. Daar gevraagd naar een internetcafe en de route uit de stad. Maar eerst tijd voor koffie en pinchos. De internetshop lag op de route. Dat kwam mooi uit. Daar een verhaaltje geschreven en nog een boodschap gedaan. Vervolgens de stad uitgelopen. Het centrum is heel mooi maar de buitenwijken zijn verschrikkelijk in het warme weer. Het kostte me twee uur om de stad uit te lopen. Het volgende dorp was Bezana daar een tonic gedronken in de bar en weer verder in de hitte.
Gelukkig waren de heuvels niet al te heftig hier. Om half 4 was ik in het volgende dorp Santa Cruz de Bezana. Daar duurde het lang voordat ik de herberg gevonden had. Hij lag in een nieuwbouwwijk en was eigenlijk het onderste appartement van een flatgebouw. Het was een plek waar ik niet graag dood gevonden wilde worden. Maar goed ik had een eigen kamer met twee bedden en er waren twee douches en een wasmachine en in de tuin kon je de was drogen. Tegelijk met mij kwam ook een ietwat oudere Franse vrouw aan (uit Straatsburg). Na een korte kennismaking hebben we besloten dat we maar samen zouden gaan koken om efficiënt met de keuken om te gaan. Ik zou pasta maken en zij zorgde voor dessert en apetisers. We hebben onafhankelijk van elkaar wat boodschappen gedaan en ik heb daarna pasta met ansjovis klaargemaakt. Ze had chorizo met appel en yoghurt toe. Om 19.30 was het eten klaar en hebben we onder het eten nog even kort met elkaar gesproken, voor mij weer oefenen met het Frans. Ze was al met pensioen en had met haar man ook nog een huis in Thailand waar ze in het koude deel van het jaar verbleven. Op de Camino was ze gestart in Bilbao en ze ging door tot Gijon geloof ik. Na het eten heb ik nog even in de tuin gezeten om mijn dagboekje wat bij te werken. Dat is nodig omdat ik anders snel vergeet waar ik de dagen ervoor ben geweest en wat ik daar gedaan heb!. Het is allemaal erg intens. In de avond kwam er nog een gezin uit Slowakije binnen. Die kwamen ook in de tuin zitten. Man en vrouw waren ongeveer 45 en dochter was 20. De vrouw sprak erg goed Engels. Zij was eigenaar van een vakantiebedrijf voor natuurtochten in de Karpaten en ze deden nu een stuk van de Camino- van Santander tot Oviedo. Aan de pasta die ik nog over had hadden ze nog een mooie maaltijd. Ze vonden het lekker. Ja ja zo krijg je nu internationale naam als kok!
Om 21.30 gaan slapen.